Dag allemaal. vandaag mailen we vanuit china town Melbourne.
Het weer valt iets wat tegen. +/- 18 graden, maar het is droog. Aan het
einde van de week wordt het weer 28 graden, maar dan hopen we al langs de
Gold Coast te zitten op een bounty beach met de hengel in onze hand. De bait
(kip) hebben we al ingekocht 🙂
Dus met het warme weer komt het wel goed.
Af en toe zijn we ook wel blij dat de zon niet volop schijnt. anders leggen
we helemaal het loodje tijdens onze trips naar diverse mooie plaatjes.
Jullie zullen het niet geloven, maar we hebben het (na Tassie) aardig te
pakken; het lopen van korte tracks. Meestal zijn ze gekwalificeerd voor 1
uur return, maar bij ons duren ze altijd het dubbele. Niet alleen omdat we
er te lang over doen, maar voornamelijk omdat we alles vastleggen wat we
leuk vinden ook ook nog eens willen genieten van wat we zien. 9 van de 10
mensen die zo’n track doen lopen als en idioot naar het doel (met hun
gezicht naar de grond; anders vallen ze op hun bakkus) strepen hun lijstje
af (see it, done it) en gaan als de wiede waag weer terug naar hun auto voor
hun volgende punt op hun lijstje.
Tja en wat hebben we al dus zo gedaan de afgelopen weken.:
Van uit Bicheno (tinus het plaatsje verder op was nog! leuker) zijn we naar
Launceston gegaan Onderweg weer twee tracks gelopen (tjonge was is die
stilte toch een verademing) waarbij we met de toyota corola over een 18
kilometer stenen hobbel weg gereden hebben. Al onze vullingen trillde eruit,
maar we hebben volgens mij geen onderdelen van de auto verloren (ach het was
toch maar een huur auto). In LAunceston hebben we onder anderen een platte
poes bekeken (als jullie niet weten wat dit is… Johan Donze kan dit jullie
haarfijn uitleggen 🙂 ) Het is in iedergeval geen dooie kat, al zijn die er
ook genoeg langs de weg (sorry Wen). En heerlijk aan het strand geluierd.
Tassie is echt mooi! Als we ooit weer die kant opgaan dan nemen we minimaal
een BedVan (dikke lippen bussie waar een matras in ligt) en minimaal een
maand, ipv de 2 weken die we nu hadden).
Vanuit Tassie met de cruise boot (Spirrit of Tasmanie) naar Melbourne. Daar
een nieuwe Camper opgehaald (nagenoeg dezelfde als in Nieuwe Zeeland, maar
met een andere practischere indeling). We waren weer helemaal in onze
nopjes; heerlijk die vrijheid van je eigen hut!
Gelijk maar de Great Ocean Road gepakt. Die met zijn kronkelige bochtjes
langer duurde dan we hadden verwacht. Maar die uitzichten met dat mooie
weer… Heerlijk!
Uiteindelijk hebben we er 3 dagen overgedaan (2e dag was een uitstapje over
de toppen van de bomen. Jammer dat het zo druk was; pasen). De derde dag
hebben we eindelijk de 12 appostelen gezien (of wat wat er van over was)
Zeer indrukwekkend, maar 5 km verder was waren de bay of islands en tja…
die vonden wij toch echt spectaculairder.
Gatver, zit er weer zo’n stinkerd naast ons.
Uiteindelijk zijn we via kingston terecht gekomen op de peninsula onder
Adelaide.
Dagtoor naar Kangaroo Island gedaan (veel te kort natuurlijk, maar aan een
hele week zouden wij nog te kort gehad hebben.) Oja lia heeft wilde
Koala-beren gezien (ze sliepen dus niet echt spectaculair, wel handig voor
de foto’s). Daarna naar victor harbour. Ritje met de paardentram, trackje
(met wilde blauwe pinguins) en de historical Cocle train (ivm algehele brand
gevaar in deze staat niet met de originele stoomloc, maar een diesel. maar
de rit was er hierdoor niet minder om.
Toen weer terug richting Melbourne, we moeten tenslotte in Cairns terecht
komen. Ff weer 700 km rijden, maar dat gaat hier als een speer. meeste wegen
zijn recht toe recht aan, maar hobbelig  (en als we recht bedoelen, bedoelen
we bijv 30 km recht)
Het land is echt inmens, nu we zoveel km rijden merken we dat echt (in NZ
vonden we 150km al ver) Uiteindelijk zijn we in Hals Gap terecht gekomen op
een camping met eigen voiliere. Ik bedoel dat er daar zoveel papagaaien,
cacatoes en ander tropische gefladder rondvliegt dat je heel vroeg wakker
bent (ach hadden we weer een lekkere lange dag).
Daar twee dagen de Grampians Nat Park onveilig gemaakt (en kilometers
voetstap achter gelaten) en heerlijk aan een lake Fyans gezeten… nouja
Lake…. Ze hebben al 8 jaar lang geen goede regen bui gehad dus van dat
lake is nog maar 21% over.
Dus overal is er water restriction van toepassing (maar niet in de WC. daar
gaat gewoon 50 liter door de pot en nog is je drol niet weggespoeld). Net
als de Fire Restriction. Nergens in het park (en in geheel South Australie)
mag je een vuurtje stoken (begrijpelijk want alles is kurk droog), maar op
de campings is voor iedere bezoeker een halve drum beschikbaar om zijn
vuurtje (BBQ) te maken. Rechtstreeks onder de eucalyptus bomen. Want het
stoken van een vuurtje is hier echt een recht! En een vuurtje stoken dat
kunnen ze (Andre wees gerust, jij wint altijd nog met je 3 meter hoge
vlammen!)
Toen weer ff enkele honderden kilometers gereden naar Belgrave (buitenwijk
van Melbourne). Daar de Puffing Billy bereden; letterlijk! Puffing Billy is
alweer een stoomtreintje (ook in deze staat Victoria is alles kurkdroog maar
hier is ‘t stoomtreintje een legende en dus… gewoon met een stoom loc).
Ondanks de Snert en gluhwijn weer hebben we ons zeer vermaakt. Helemaal toen
we aan het einde van de dag in gesprek kwamen met de machinist (een Aussie
die jaren in zuid afrika gewerkt had) en ons in nederlands in blik (canned
Dutch) uitnodigde voor een ritje op de loc.
Ja dan voel je je echt weer als een klein kind.
Nu dus in Melbourne en morgen weer 700km oostwaards
Doei doei
John & Lia
    Ons motto:
       “Beter een slechte dag op het strand
        dan een goede op kantoor.”