Dag allemaal,
Hier weer een berichtje van ons om jullie van het werk af te houden.
We zijn hier in Exmouth; in het midden van de westkust van Aussie land.
Het dorp Exmouth zelf is echt helemaal niets. Oke je kunt er internetten en
de broodnodige inkopen doen (bijna alles is hier 1.5 tot 2 keer zo duur als
ergens anders.) En dat is du ook waarom we hier weer zijn. In Coral bay heb
je 2 campings en een backpackers gebouw en verder …. zand en niets. Dat
hebben we dus gauw overgeslagen.
Exmouth ligt aan de linkerkant van een schiereiland en aan de rechterkant
heb je beautyful beaches en kun je rechtstreeks vanaf het strand snorkelen
op mooi koraal met honderdern vissen en visjes. Ook kun je vanaf het strand
de dolfijnen, schildpaden en humpback whales bekijken. Een paradijsje dus.
Jammer dat er over de gehele lengte van het schieriland een bergketen ligt
waar je omheen moet rijden. vanochtend koste ons dat een goed uurtje.
Omdat onze eerste levensbehoeften op waren (met al die zonsondergangen gaat
het bier erg hard) moesten we wel terug naar Exmouth voor een nieuwe
voorraad.
Voor alle toekomstige Aussie gangers. Exmouth is zeker de place to be. Oke
je moet wel ff 1300 kilometer rijden (vanuit Perth of Broome) maar dan wordt
je ook echt beloond.
Oke terug naar ons laatste mailtje, al weten we al niet meer wanneer dat
was. Dus zoals alle mailtjes van ons… we beginnen gewoon ergens.
Vanuit Alice Springs (NEE, we hebben Kate van de Royal Flying Docters
Service niet gezien) zijn we met de Ghan naar Adelaide getreind. Dit was een
dag en nacht ritje hangen in redelijk ruime stoelen (goedkoopste tickets),
maar gossie-possie slapen kan je er niet in. Gelukkig hadden we (na een leuk
dagje Adelaide) de Indian Pacific naar Perth. Dit is een 1.5 dag en 2
nachten treinrit. Hier hadden we de first class ticket en dat was wel te
merken. Met een gemiddelde leeftijd van 70+ was het reuze gezellig. heerlijk
eten en drinken; ochtend, middag en avond, allemaal in 3 of meer gangen. We
hadden niet eens tijd om uit te rusten en van de nullarbour plain te
genieten. Ja,daar zijn we wel wat grammetjes aangekomen.
In Perth hebben we gelijk onze camper opgehaald. Doordat onze 4 persoons
niet beschikbaar was kregen we een upgrade naar een 6 persoons camper
uiteraard voor het zelfde geld. Wij natuurlijk harstikke blij, maar al gauw
zagen we in dat hij veel minder bergruimte heeft en onhandig is met
parkeren. Met z’n 7 meter (een meter langer dan de 4 perth) kunnen we ‘m
bijna nergens netjes kwijt. Maar wij toerist. Wij niet begrijpen. Dus
parkeren we ‘m gewoon waar het ons het makkelijkst uitkomt.
Dat heeft tot nu toe nog geen problemen opgeleverd. oke alleen die ene keer
dat we vast zaten aan een parkeerbalk en we de linker bumper incl. een balk
aan de onderkant verbogen hebben. Huurauto!!!
Onze eerste dag in Perth stond (verrassend) in het teken van inkopen doen
voor een barbie. Onderweg aan de Oostkust van Ozzie hebben we een Engels
stel ontmoet waar we in Perth een barbie afpraak mee hadden.
GRRRRRRR
Ik zit hier een leuk verhaal te verzinnen terwijl Li naar een onderwater DVD
van het NingalooReef zit te kijken, zegt ze ineens dat we dit al verstuurd
hebben
GRRR
OKE terug naar Rottnest Island. Een eilandje voor Perth dat door een
Hollander (wat niet in Ausie land…) ontdekt is en het de naam ratnest gaf
omdat er allemaal grote ratten liepen. Tja toen der tijd was er nog geen
Pearl of Hans Anders zodat ie kon zien dat het geen ratten, maar een hele
kleine kangaro/wallaby soort was met een dikke ratte staart.
Daar hebben we de longen uit onze lijf gefietst, de nodige kalorien verbrand
en onze aambeien geoogst. Maar heerlijk weer en lekker rustig.
Vandaar uit naar Albany. Een zeer mooi plaatsje waar je wel enkele dagen
kunt vertoeven. Mooie natuur (bos + bergen) witte stranden en veel cultuur
(laatste walvis olie fabriek sloot pas in 1978)
Vandaar naar Augusta. Daar hebben we op de #3 van de gevaarlijkste Kaap
gestaan; Cape Leewin. Tja alweer een Nederlander! Daar hebben we van af de
kust diverse humpback whales gespot. ze blijven voor enkele dagen rust in de
bay van Augusta hangen om daarna naar boven, richting Exmouth te gaan. Waar
wij nu dus ook zijn. En we begrijpen nu ook waarom ze naar hier willen.
Afgelopen zondag hebben we met de grootste vis ter wereld gesnorkeld; de
Walvis Haai. Dat was hard werken. Ondanks dat de grootste waarmee wij
gesnorkeld hebben 7 meter was gaat ie als een speer door het water. Die dag
ook nog met Manta roggen (1.5 * 3 meter excl. staart) gesnorkeld en …
alweer enkele Humpback whales gezien.
Nu doen we helemal niets meer. Oke alleen op het strand hangen en een beetje
snorkelen. We staan +/- 100km van Exmouth in het National park op een CALM
Camping. Dit zijn campings die helemaal niets hebben, max 10 plaatsten, geen
generatoren, geen wolken en alleen maar stilte, zon van 30 graden, zee,
strand, koraal riffen berijkbaar vanaf het strand, kangaroos en … en hele
mooie sterren hemel door het ontbreken van lichtbronnen (lekker donker dus).
Oja ze hebben geen zoet water, maar wel een long-drop waar je lekkere koude
billen van krijg 🙂
Nu gaan we weer naar onze natuur camping voor 3 dagen en 3 nachten om daarna
naar monkey mia te rijden zodat we nog even met enkele dolfijnen kunnen
keutelen. Daarna….. nee daar denken we nog niet aan
Toedeloe
John & Lia
    Ons motto:
       “En we willen nog niet naar huis,
        nog lange niet, nog lange niet.”

Dag Allemaal,
Hier een van onze laatste mailtjes. Misschien wel dé laatste (snik, snik)
Als eerste iedereen bedankt voor jullie mailtjes en sms-jes. We vallen in
herhaling, maar het blijft leuk om zo af en toe een berichtje van vrienden
en familie te lezen. Thanks!
De laatste keer dat we jullie mailden waren we in Darwin.
In het begin bloody hot, maar na enkele dagen went het wel. Zoals Tinus al
zei… ff een stapje terug en dat is precies wat iedereen hier doet. FF een
pauze voor een biertje of 2 🙂
Dat Ze hier ook gewoon werken kun je bijna niet geloven. We zagen zelfs een
HP kantoor. Ik hoop dat ze nieuwe medewerkers een infuus als standaart
uitrusting aanbieden 🙂
Tja na de Kakadu tour hadden we een Toyota Carolla gereserveerd. (zelfde
auto als in Tassie). Helaas konden we ‘m niet vervangen voor een bedvan…
dus met deze dinky naar het zuiden.
5 Dagen hadden we voor 1600km (Darwin to Alice Spring)
Onderweg geslapen in 2 cellen. Kamertjes van 3*3 waar alleen een
(WAARDELOOS) 2 persoons bed instond, natuurlijk een deur en een klein
raampje. In een van deze cellen rook het naar een desinfectans die je ook
altijd bij de tandarts ruikt. (volgens mij (john) is er gewoon iemand
overleden…) Maar ja dat allemaal in het kader van .. Lekker goedkoop. En
dan was het nog AUS$ 45,- wat overeenkomt met €28,- Tja alles in de rimboe
is wat duurder.
Maar na 2 hele slechte nachten besloten we ons maar te verwennen met een
echte motel kamer. Dat was dus fout nummer 3. 85 Ausie$ en nog slechter dan
de cellen. Oke we hadden een douche, TV en koelkastje, maarja als onze lieve
heer de kraan boven australie open zet, dan zet ie ‘m echt helemaal open.
Wat dus tot gevolg had dat de generator van de roadhouse/motel het begaf en
wij in het pikkie donker zaten. Dus dat was vroeg naar bed.
Ja Echt wij nemen nooit meer een gewone auto.
De rit van Darwin naar Alice ging perfect. Alleen in de Northern Territory
is er geen speedlimmit. Je mag dus net zo hard rijden als je auto kunt. En
dat deed Goesie dan ook. (oke natuurlijk wel met de nodige voorzichtigheid.
Want er kunnen nog steeds wilde Kango’s, Buffels Paarden, Kamelen , ed voor
je auto springen. Maar ipv slechts de Aussie 100 is de nederlandse 130 wel
te doen. Alleen niet binnen bepaalde speed limmit zones. Als je daar te hard
rijdt en de politie komt je tegemoet dan krijg je een soort DUKE of HAZARD
(wie kent de serie niet!) situatie. Zwaailichten en sirene aan. Stuur om
zodat je 180 graden draaid en als een gek achter die toerist aan. En dat
waren wij dus. Uiteindelijk kostte het ons dus 110 Ausie dollars. Dit
gebeurde al de 2de dag, dus vandaar dat we in de cellen moesten slapen.
Om het een en ander kort te houden… Gedurende deze 5 dagen hebben we in de
Katerina Gorge gekanoot (of zo iets) de Devel marbles bezocht, een Thorny
Devil overreden en bijna een Varaan van +/- 2 meter op de voorkap
gefrituurd. En natuurlijk alle atracties van Alice bezocht.
NA deze 5 dagse selfdrive tour hadden we een 5 daagse red centre tour
geboekt. Ondanks (of eigenlijk dankzij) de hevige regen was het een
geweldige tour. Een geweldige Schotse Guide en toffe groep (terwijl de
leeftijdgrens zo rond de 50 lag). Mooie Ayers Rock zonsondergang (met 600
anderen) en de Olga’s zonsopgang met z’n 14-en. De 2de nacht deed onze lieve
heer de kraan weer open, maar ondanks dat zijn we gewoon naar de Kings
Canyon gegaan. En inderdaad deze Kings CAnyon moet je gevult met water zien.
Tjonge wat spectaculair !!. Allemaal watervallen en stroom versnellingen.
Oke na 3 uur lopen (en zo waar, de zon ging weer schijnen en we waren bijna
allemaal weer droog) kwamen dan uiteindelijk weer bij de parkeerplaats.
Alleen was er nog een rivier tussen ons en de bus…. Door alle regen was
deze rivier ontstaan en met behulp van de ranger en een touw moesten we door
deze 4 meter brede, meter diep, snelstromende rivier waden.
Was echt een top atractie waar je bij geweest moest zijn 🙂
Iedereen weer strontnat en…. toen wij uit de Canyon reden bleek ie
gesloten te zijn. Ineens waren er her en der rivieren ontstaan waar we met
de 4×4 doorheen moesten.
Leuk leuk leuk!
gelukkig had het niet overal zo heftig geregend. De laatste dag konden we
gewoon naar PAlm Valley. Hier (in de middle of nowhere) staan een type palm
die verder nergens in de wereld meer voorkomt en nog uit de Dino tijd stamt.
Mooi mooi mooi !
Daarna met de Ghan (in de goedkoopste zitplaatsen) naar Adelaide (1 dag en 1
nacht). Dit is geen goede manier van travellen. Het is net of je 18 uur in
‘t vliegtuig zit. Dagje Adelaide (best wel een leuke stad) en ‘s avonds met
de Indian Pacific (1na duurste klasse) naar Perth (2 nachten en 1.5 dag).
Dit is echt de manier om een trein te nemen. Oke gemiddelde leeftijd is 80
maar lekker vreten.
je had je ontbijt nog niet binnen on de lunch moest verorbberd worden.
Daarna ff tijd voor een wijntje en het diner werd geserveerd. Ja dit is echt
de manier om de Nullarbor Plain te doorkruisen en een paar kilo aan te komen
:))
Nu zijn we alweer 2 dagen in Perth.
Gisteren onze 3de camper opgehaald. We hadden een 4 persoons gereserveerd,
maar kregen een 6 persoons. Leuk, maar eigenlijk niet handig. 1 meter groter
maar veel minder opbergruimte. Het is ook nooit goed 🙂 Om toch een beetje
op gewicht te blijven … heerlijk geBBQ met een stel dat we aan de andere
kant van Aussieland ontmoet hebben (Whitsundays cruise -> jullie weten
wel… met die lekke boot). We zijn zelfs nog aangevallen door 2
Kookkaburra’s Gelukkig vielen ze lia aan. bij de eerste duikvlucht was een
kwart van haar hamburger weg (hi hi hi)
Actie Actie Actie!
Morgen naar Rotnest Island. Bietje rond fietsen en kijken of we een sub
soort kangaroo (die natuurlijk alleen nog maar op dit eiland voorkomt)
kunnen spotten.
Daarna naar Albany en in enkele dagen via de kust terug naar Perth om daarna
als een speer naar Exmounth te scheuren om echt vakantie te houden (vissen
snorkelen, duiken en aan het strand liggen)
Iedereen de groetjes en..
Ons motto:
       “En we gaan nog niet naar huis,
         nog lange niet!.”
John & Lia

Soms denk je, mailen word helemaal niets en dan ineens?!
We zitten hier nog steeds in Darwin en na 3 dagen in de bush met +35 graden
vinden we het hier gewoon lekker worden.
Straks (na dit mailtje, enkele cd-tjes branden en de nodige 4 liter vocht)
gaan we onze dinkie auto ophalen voor onze 5 daagse zelfdrive naar Alice
Springs. Zal natuurlijk wel weer ff wennen zijn (campervan is zo’n luxe)
maar … we zijn weer helemaal onafhankelijk van anderen.
Zo’n tour is altijd heel erg mooi, je komt op plekken waar je zelf nooit
naar toe zou rijden, ontmoet de leukste mensen (oke niet altijd, meestal als
het ook een nederlands sprekende is), maar tjonge tjonge wat wordt je moe
van die tours. Je voelt je net een uitgeleefde jappanner, maar… DE MOEITE
WAARD!
Dus een beetje eigen vrijheid. Gewoon ergens langer blijven, omdat we het
zelf willen… dat is het echt helemaal.
Dus morgen lekker kanoeen in Katherina Gorge (verslag volgende keer).
Terug naar waar we afgelopen keer gebleven waren. The Withsunday islands. Op
de valreep mee met en 3dagen 3 nachten tour naar the Withsundays en de Outer
Great Barrier Reef. Toen we s’avonds op de boot stapte regende het dat het
goot en stond er een behoorlijke wind. Dus uiteindelijk geen Outer Great
Barrier Reef, maar alleen 2 baaien van 1 van de +50 eilanden. Geweldig
gedoken, en veel gelachen.
Na de Withsundays richting Cairns hadden we al 2 dagen van +/- 600 km
gereden (verspreid over een week) en alleen maar sugercane (suikerriet)
gezien. Kwamen we terecht in een niets zeggend plaatsje aan de kust (ergens
onder Yeppoon) met a campground, barbie place, 6 houses and… a beautiful
coastline. Heerlijk om met kip te vissen. Jammer dat alleen de puffer fish
(giftig) het lustte. Spraken daar met een local (tja wat is local. iedereen
komt van orgine wel ergens anders van de planeet vandaan en/of traveled heel
australie rond in hun sleurhut met 4×4 als hun gehele bezitting) Maar deze
local zei na onze verhaal over de duizend km sugercane, de historische
worden: “You ain’t see suger cane yet!”. En inderdaad hoe hoger we kwamen
hoe groter de sugercane velden werden. Hele valleien (50 km2 en groter)
staan vol van dit riet. met honderden kilometers aan smalspoor rails,
verroeste suger fabrieken (worden maar 1* per jaar gebruikt) en … slangen.
En de eerste salties (zout water crocs) in Gropers creek.
Ook weer een nietszeggend plaatsje in de middle of nowhere met alle huizen
(+/-15) op palen ivm floading gevaar tijdens de wetseason en de camping als
middelpunt. Waarom dit het middel punt is bleek later in onze reis toen ze
het hadden over de Gray nomads of zip-people. Dit zijn senioren die met hun
sleurhut vanuit het koude zuiden van Australie overwinteren in het tropische
noord/oosten. Deze mensen zijn dus voornamelijk grijs… en/of hebben een
openhart operatie gehad (rits op hun bost) Maar ondanks +1500km aan
sugercane…. het uitzicht blijft mooi!

uiteindelijk hebben we besloten om ook iets van het binnenland te zien en
zijn we via Charters-towers naar Undara Vulcano Nat Park gereden via een
development road. Dat ie road nog in ontwikkeling was was ook wel duidelijk.
Singel lane waarvan de zijkanten afgebrokkeld waren en er verder niet meer
is dan … gravel, zand, stenen en… stof. Oja natuurlijk niet de echte
road trains.
Konden wij er met onze camper net over heen rijden met een vaartje van max
70 km/uur. Zij komen er met hun 3 aanhangers, tot aan de nok gevuld met
koeien, aanscheuren met een +100 km/uur. Dus als je zo’n stofwolk voor of in
je achteruitspiegel ziet…. dan ga je ECHT! aan de kant
Maar ondanks de benauwde momenten….zeker de moeite waard. Slechts +/-150
km van de kust verwijderd en al echt het bush gevoel. Er is gewoon niets.
In Undara Vulcano Nat Park enkele Lava Tubes bezocht. Dit zijn tunnels
gevormd door lava dat in een uitgedroogde rivierbedding stroomde. Ze zijn
hier in Aussie enkele 100km lang en in hun soort de enige in de wereld. Mooi
mooi mooi.
Vandaar uiteindelijk naar Cairns en daar o.a een nacht wandeling in the
tropical rain forest van Daintree Nat Park gedaan. Ondanks de nacht en alle
enge beestjes… niet eens echt eng. Zeker doen als je in de buurt bent.
Uiteraard af en toe een beetje gerelaxed. vliegtuigje naar Darwin tourtje
Kakadu en Litchfield. lekker lekgeprikt door de mozzies (dat zijn
australische muskietos)
iedereen groetjes en hier nog enkele foto’tjes
Eentje uit de oude doos. Mooi uitzicht in New Zealand
John & Lia
    Ons motto:
       “Beter een slechte dag op het strand
        dan een goede op kantoor.”

En dat is het zeker (Crikey!) hier in Darwin. Niet omdat ze hier de
salties hebben (we hebben nog geen enkele wilde croc gezien tijdens
ons verblijf in Oz, maar omdat het hier bloody hot is, met een te
hoge luchtvochtigheids graad voor ons. Je zou bijna zeggen … Dit
is geen weer voor een blanke; en dan is het hier herfts!
Maar goed. in elke winkel (en hotelkamer) hebben ze airco.
Helaas weten we niet meer wanneer we voor het laatst naar jullie gemaild
hebben, maar we zitten nu op Australisch mainland.
(ff uit het blote hoofdje)
Begonnen in Melbourne (capmertje opgehaald) de Great Ocean Road (alleen de
laatste 10 kilometer is werkelijk mooi – als je de westkust van het
zuidereiland van nieuw zeeland al gezien hebt)afgereden richting Adelaide.
Daar een tourtje gedaan op kango eiland (en ze daar ook gezien!) en weer
terug via The Grampians -echt beautyfull- (maar volgens mij wisten jullie
dit al..). De wegen zijn redelijk begaanbaar; rechte lengtes van 10tallen
kilometers dus…. lekker planken. Saai?
Nee niet echt, ondanks dat de uitzichten honderden kilometers het zelfde
zijn…. en toch anders.
Ach je moet er van houden, en dat doen we.
Oja ze hebben het hier niet over van A naar B is 100km, maar dat is 2 uur
rijden. Je zult begrijpen dat dat maar goed is ook. zo heb je 100 km rechte
weg en zo… 100km bochtig en bergachtig.
Toen weer in melbourne… Mooie schone stad. relaxed ondanks de drukte.
waren we
ff tussen door… je moet hier wel uitkijken met wat je allemaal
zegt/uitkraamt in het nederlands… ze zitten werkelijk overal die Dutchy
backpackers… en bijna elke Ozzie die we spreken kent wel een beetje
nederlands, want ze hebben allemaal nederlandse familie. dus….. gewoon
engels praten anders moet je weer oppassen voor die duitsers 🙂
Oke Melbourne, daar waren we al twee keer in de haven geweest ivm onze
boottocht naar Tassie. We gingen eigenlijk alleen maar een visje eten in REX
HUNT’s z’n restaurant. Iedereen die Rex Hunt niet kent… CULTUUR BARBAAR,
ga je schamen en zet die tv een op Discovery (17:30-18:00)
Wat blijkt… zit ‘t restaurant naast deze boot? Lache natuurlijk (moet je
bij geweest zijn)
In iedergeval heeeeeerlijk zitten bunkere :-))))
Toen richting Cairns.
Gezien de korte tijd die we hier hebben, de grote afstanden en we ook een
beetje van de vakantie willen genieten was ons schema 1 rijdag (+/- 600km)
en enkele dagen de buurt onveilig maken.
Met een buikje vol vis naar Belgrave (buitenwijk van Melbourn) en daar de
puffing billy tour gedaan.
Awesome! Zeker toen we met de machinist op zijn stoommachine mochten rijden
(nee viespeuken, gewoon de locomotief) Blijkt ie Ozzie ook nederlands te
praten. Welliswaar in blik (maar zoals we al zeiden oppassen met wat je
zegt). Blijkt ie het stoom machinisten vak in Zuid afrika geleerd te hebben.
Eden (oostkust) heerlijk met kip gevist, al blijkt dat daar weer niet te
werken. Daar voeren ze de vissen met garnalen, maar je denkt toch niet dat
ik ze die ga geven, die vreten we zelf op 🙂
Toch nog een Leather Jacket gevangen (Ik zei nog zo…. meer naar Discovery
kijken!)
Hadden we onderweg richting Sydney de hele vrieskist(je) vol met vlees. Is
ie ineens kapot.
Maar noworries. Eerst een heerlijke Barbie (=BBQ) en toen in Sydney even
langs het depo van de verhuurder en wat blijkt… zat gewoon iets los. Zal
wel gekomen zijn toen we een paar hobbeltjes in de weg hadden (brandblussser
knalde ook al van de muur)
Oja toen maar gelijk de Harbour bridge beklommen.
????
Volgens mij weten jullie dit ook al ???
Heb ik toen niet verteld dat die 2 foto’s op cd AUZ$ 69,- kostte?
Ach in idergeval was het een awesome gezicht om vanaf die brug geheel Sydney
(360 graden) te zien inclusief de Blue Mountains. (+ 80 km). Lekker door de
stad geslenterd verschillende veerpontjes gepakt (tip 1), maar de volgende
keer niet meer uitstappen bij het Olympic Park. zie je echt niets aan (tip
2). en nog ff een cowboy hoed gekocht (tip 3). Ja inderdaad je loopt in het
begin voor lul, maar … Hij werkt echt!! We slapen er nu nog net niet mee
🙂
Tip 4 (maar dat moet je natuurlijk zelf beslissen), De Blue Mountains vonden
wij niet echt meer spectaculair. Misschien kwam dat wel doordat het niet een
al te hete dag is (hoe heter hoe meer eucalyptus damp, hoe blauwer de waas)
maar… ga niet zelf rijden neem gewoon een dagtochtje of de trein.
OJa nog een andere tip (maar dit is natuurlijk ook weer persoons
afhankelijk) In alle lonely planets  en andere reisgidsen staan bekende
namen alls Bayron Bay, Gold Coast ed. Vermijd ze. Neem een klein niets
zeggend plaatsje (Lennox Head) onder of boven deze bekende plaatsen en je
wordt daadwerkelijk beloond met de top of de bill! Groot en schoon
zandstrand (ipv stenen rotsen) met ook de 2 meter hoge golven van de
Passific. Geen grote torenflats die de zon van ‘t strand tegen houden en…
eeuwige rust. Ok als je een backpacker bent wordt je gewoon gedropt in deze
toeristische plaatsen…. ga daarom meer sparen en koop/huur een auto!
Terug naar ‘Crikey’
Ook hier weer KIJK MEER DISCOVERY! :-))
Crikey is de standaard uitdrukking die Steve Irwin maakt tussen elke 2
woorden die hij zegt.
In Beerwah hebben we zijn Austarlische Zoo bezocht. We hebben nog nooit zo’n
mooie schone dierentuin gezien. geen drolletjes te vinden in de hokken en
alle dieren hadden vers water.
We hebben ook nog nooit zo’n commerciele dierentuin gezien.
Alles draai niet alleen om Steve, nee de gehele familie staat gedrukt op
alles en nog wat. Spellen van MB, levens verhaal, snoepgoed, pannenlappen,
eigen madbox auto stuff,etc etc, Verzin het maar en hun hoofden staan erop
Ze hebben zelfs alle drie (Steve, Terry en Bindi) hun eigen kleding lijn.
Gewoon tegek voor woorden. Oja we hebben ze zelf ook nog gezien… Enneh
inderdaad hij is gewoon zoals ie op de tv is, Jumping stoer op een off the
road bike het park door en zij… is inderdaad niet de knapste 🙂 Maar voor
de dieren liefhebbers, zeker de moeite waard.
Onderweg ook nog een cruise gedaan richting de outer Great Barrier reef en
de Withsunday islands (vertrek uit het backpackersplaatsje Arlie Beach).
Heelaas was het weer niet om naar huis te mailen (en dat doen we dus ook
niet), waardoor we niet bij het Great Barrier Reef zijn geweest. 3 kwellende
nachten hebben we verbleven op een boot (ook weer niets om over naar huis te
mailen), waar als het buiten regende, het binnen ook regende……
Gelukkig was de gehele groep (uitgezonderd de crew) heel erg gezellig We
hebben heel wat afgelachen. Het weer was natuurlkijk ook weer niet zo
slecht… Lekker 9 duiken gemaakt in water van 26 graden, waarvan 2 nacht
duiken.. Ondanks het slechte zicht (+/- 5 meter) waren (achteraf vergeleken
met de 2 duiken op de GBR bij Cairns) de duikplekken echt magnefiek!
Eerst vond ik het wel, ach mooi (je vergelijkt hetgeen wat je ziet met de
plaatjes in de folders enzo), maar hetgeen wat we bij cairns gezien hebben,
was echt bedroevend! Zeg maar gewoon triest. Veel dood coraal, weinig vis,
weinig kleur, en heel weinig diversiteit. Dus hier weer een tipje… duiken
moet je in iedergeval doen rond de Withsundays en een betere boot uitzoeken,
iets dat in Cairns weer heel goed is geregeld.
Volgende keer krijgen jullie de rest..
We worden hier namelijk uit de tent getrapt?
Toedeledokie
John & Lia
    Ons motto:
       “Beter een koude klets in de hand
         dan een airco in ‘t pand.”

Dag iedereen,
We hebben vanochtend de camper ‘schoon’ gemaakt en alles weer in de koffers
gepropt.
Ondanks dat we al een heel hoop kleding hebben weggegooid hadden we toch
weer teweinig ruimte. Ik weet ook niet wat Lia allemaal gekocht heeft aan
hebbedingetjes 🙂
Met deze hitte (+30) was dat een aardige klus.
Daarna ff een power nap je en natuurlijk nog even de laatste mailtjes
gelezen en beantwoordt. Alweer 1,5 uur en dus moet ik weer ssss…ken.
Dus toedeloe
Wij gaan nu nog ff de laatste stukken vlees op de barbie leggen en de
laatste biertjes opdrinken.
Misschien tot morgen voor het lange verhaal

John & Lia
    Ons motto:
       “Beter een slechte dag op het strand
        dan een goede op kantoor.”

Dag luitjes,
Hier even een snel kort mailtje van ons, maar… met een actie foto.
Kort omdat we hier in Cairns al 2 uur aan een Broadband internet van
Dodo-internet provider proberen te mailen en …. deze Dodo zeker is
uitgestorven (de internet verbinding knalt er steeds uit met name omdat de
dodo server geen reactie meer geeft..ik weet ‘t voor sommige onder jullie is
dit al te ingewikkeld.
In iedergeval proberen we alle mailtjes van jullie te lezen en natuurlijk te
beantwoorden. Ons dank daar voor. Het blijft leuk om alle nederlansde
nieuwtjes te lezen. Waarna we jullie weer een uitgebreid verslag mailen,
maar nu moet ik ontzettend ssssss..ken van alle cola, dus:
Hier de Great Barrier Reef foto en als het morgen niet lukt…
Overmorgen zitten we in Darwin (toertje) dan in de auto naar Alice (weer een
toertje) daarna in de trein voor enkele dagen waarna we beland zijn in Perth
en misschien hebben ze daar wel weer een internet verbinding…. maar dan
moeten jullie nog wel 20 dagen geduld hebben
Groetjes en tot gauw.

John & Lia
    Ons motto:
       “Beter een slechte dag op het strand
        dan een goede op kantoor.”

PS sandra v wandelen jouw mail box is vol, sorry geen foto vandaag

Dag allemaal. vandaag mailen we vanuit china town Melbourne.
Het weer valt iets wat tegen. +/- 18 graden, maar het is droog. Aan het
einde van de week wordt het weer 28 graden, maar dan hopen we al langs de
Gold Coast te zitten op een bounty beach met de hengel in onze hand. De bait
(kip) hebben we al ingekocht 🙂
Dus met het warme weer komt het wel goed.
Af en toe zijn we ook wel blij dat de zon niet volop schijnt. anders leggen
we helemaal het loodje tijdens onze trips naar diverse mooie plaatjes.
Jullie zullen het niet geloven, maar we hebben het (na Tassie) aardig te
pakken; het lopen van korte tracks. Meestal zijn ze gekwalificeerd voor 1
uur return, maar bij ons duren ze altijd het dubbele. Niet alleen omdat we
er te lang over doen, maar voornamelijk omdat we alles vastleggen wat we
leuk vinden ook ook nog eens willen genieten van wat we zien. 9 van de 10
mensen die zo’n track doen lopen als en idioot naar het doel (met hun
gezicht naar de grond; anders vallen ze op hun bakkus) strepen hun lijstje
af (see it, done it) en gaan als de wiede waag weer terug naar hun auto voor
hun volgende punt op hun lijstje.
Tja en wat hebben we al dus zo gedaan de afgelopen weken.:
Van uit Bicheno (tinus het plaatsje verder op was nog! leuker) zijn we naar
Launceston gegaan Onderweg weer twee tracks gelopen (tjonge was is die
stilte toch een verademing) waarbij we met de toyota corola over een 18
kilometer stenen hobbel weg gereden hebben. Al onze vullingen trillde eruit,
maar we hebben volgens mij geen onderdelen van de auto verloren (ach het was
toch maar een huur auto). In LAunceston hebben we onder anderen een platte
poes bekeken (als jullie niet weten wat dit is… Johan Donze kan dit jullie
haarfijn uitleggen 🙂 ) Het is in iedergeval geen dooie kat, al zijn die er
ook genoeg langs de weg (sorry Wen). En heerlijk aan het strand geluierd.
Tassie is echt mooi! Als we ooit weer die kant opgaan dan nemen we minimaal
een BedVan (dikke lippen bussie waar een matras in ligt) en minimaal een
maand, ipv de 2 weken die we nu hadden).
Vanuit Tassie met de cruise boot (Spirrit of Tasmanie) naar Melbourne. Daar
een nieuwe Camper opgehaald (nagenoeg dezelfde als in Nieuwe Zeeland, maar
met een andere practischere indeling). We waren weer helemaal in onze
nopjes; heerlijk die vrijheid van je eigen hut!
Gelijk maar de Great Ocean Road gepakt. Die met zijn kronkelige bochtjes
langer duurde dan we hadden verwacht. Maar die uitzichten met dat mooie
weer… Heerlijk!
Uiteindelijk hebben we er 3 dagen overgedaan (2e dag was een uitstapje over
de toppen van de bomen. Jammer dat het zo druk was; pasen). De derde dag
hebben we eindelijk de 12 appostelen gezien (of wat wat er van over was)
Zeer indrukwekkend, maar 5 km verder was waren de bay of islands en tja…
die vonden wij toch echt spectaculairder.
Gatver, zit er weer zo’n stinkerd naast ons.
Uiteindelijk zijn we via kingston terecht gekomen op de peninsula onder
Adelaide.
Dagtoor naar Kangaroo Island gedaan (veel te kort natuurlijk, maar aan een
hele week zouden wij nog te kort gehad hebben.) Oja lia heeft wilde
Koala-beren gezien (ze sliepen dus niet echt spectaculair, wel handig voor
de foto’s). Daarna naar victor harbour. Ritje met de paardentram, trackje
(met wilde blauwe pinguins) en de historical Cocle train (ivm algehele brand
gevaar in deze staat niet met de originele stoomloc, maar een diesel. maar
de rit was er hierdoor niet minder om.
Toen weer terug richting Melbourne, we moeten tenslotte in Cairns terecht
komen. Ff weer 700 km rijden, maar dat gaat hier als een speer. meeste wegen
zijn recht toe recht aan, maar hobbelig  (en als we recht bedoelen, bedoelen
we bijv 30 km recht)
Het land is echt inmens, nu we zoveel km rijden merken we dat echt (in NZ
vonden we 150km al ver) Uiteindelijk zijn we in Hals Gap terecht gekomen op
een camping met eigen voiliere. Ik bedoel dat er daar zoveel papagaaien,
cacatoes en ander tropische gefladder rondvliegt dat je heel vroeg wakker
bent (ach hadden we weer een lekkere lange dag).
Daar twee dagen de Grampians Nat Park onveilig gemaakt (en kilometers
voetstap achter gelaten) en heerlijk aan een lake Fyans gezeten… nouja
Lake…. Ze hebben al 8 jaar lang geen goede regen bui gehad dus van dat
lake is nog maar 21% over.
Dus overal is er water restriction van toepassing (maar niet in de WC. daar
gaat gewoon 50 liter door de pot en nog is je drol niet weggespoeld). Net
als de Fire Restriction. Nergens in het park (en in geheel South Australie)
mag je een vuurtje stoken (begrijpelijk want alles is kurk droog), maar op
de campings is voor iedere bezoeker een halve drum beschikbaar om zijn
vuurtje (BBQ) te maken. Rechtstreeks onder de eucalyptus bomen. Want het
stoken van een vuurtje is hier echt een recht! En een vuurtje stoken dat
kunnen ze (Andre wees gerust, jij wint altijd nog met je 3 meter hoge
vlammen!)
Toen weer ff enkele honderden kilometers gereden naar Belgrave (buitenwijk
van Melbourne). Daar de Puffing Billy bereden; letterlijk! Puffing Billy is
alweer een stoomtreintje (ook in deze staat Victoria is alles kurkdroog maar
hier is ‘t stoomtreintje een legende en dus… gewoon met een stoom loc).
Ondanks de Snert en gluhwijn weer hebben we ons zeer vermaakt. Helemaal toen
we aan het einde van de dag in gesprek kwamen met de machinist (een Aussie
die jaren in zuid afrika gewerkt had) en ons in nederlands in blik (canned
Dutch) uitnodigde voor een ritje op de loc.
Ja dan voel je je echt weer als een klein kind.
Nu dus in Melbourne en morgen weer 700km oostwaards
Doei doei
John & Lia
    Ons motto:
       “Beter een slechte dag op het strand
        dan een goede op kantoor.”

De leuke foto’s blijken (net als vorig keer) een beetje te te groot (1,5 tot
over 2 mb groot) maar we gaan het gewoon proberen (al denk ik niet dat het
lukt)
Als er onder jullie nog slimmerikken zijn die deze bestanden (zonder eerst
een progje te moeten installeren – want dat is niet mogelijk) in een hand
omdraai weten te verkleinen. laat het ons weten onze hersenen blijken nl op
vakantie te zijn!.
PS Daav, kunnen we ze niet rechtstreeks naar jou site FTP-en 🙂
doei doei
John & Lia
    Ons motto:
       “Beter een slechte dag op het strand
        dan een goede op kantoor.”

Dag Allemaal.

Het heeft even geduurd, maar we zitten weer achter een pc. En nog wel een
helle goeie ook. (dus misschien komen er wel een paar fotootjes jullie kant
op) De PC is nl toppie maar de internet verbinding is niet om naar huis te
mailen.
We zitten nu in Bicheno (Tasmanie) ergens in een schoolgebouw waar ze
pianoles geven (ping ping pong pong en verder komen ze niet)

We willen iedereen bedanken voor de return en update mailtjes en sorry dat
we ze soms wat afraffelen met een kort return mailtje, maar we vinden het
heel leuk om op de hoogte gehouden te worden door jullie, GA zo door!

Even een minuutje stilte voor onze voormalige koningin; Juultje

Zo nu weer terug naar de werkelijkheid.
Ons laastse mailtje dateerde alweer van uit Queenstown. (daarna hebben we
diverse malen de kans gehad om te mailen, maar dan was het zo goed weer dat
we niet in zo’n hot internet cafe wilden zitten, en als we dan na een
biertje zo’n cafe wilde bestormen was ie dicht ???)

Toen we vanochtend wakker werden regende het pijpenstelen en dat is dus een
mooi moment om te mailen. Nu schijnt de zon weer (wordt 21 graden) dus
houden we het kort.

Doei Doei

Grapje. We gaan gewoon verder waar we gestopt zijn.
Queenstown vonden wij als town een beetje tegen vallen een soort valkenburg
(tja we zijn al beter gewend). We hebben geen gekke dingen gadaan (zoals
bungy jumpen of zo) We zijn NIET GEK!
In Queenstown hebben we onze reisplanning eens grondig onder de loep
genomen en …. tijd te kort dus moesten we schrappen. Dat doet natuurlijk
even zeer, maar …. er zijn overal mooie dingen te zien, dus op naar
Dunedine. Daar en eco toer gedaan (Die kerel die net naast mij komt zitten
stinkt!) en dat was echt geweldig! Albatrossen (oke het was er maar 1tje
maar gigantisch wat zijn die beesten groot als ze zo laag over je kop heen
zoeven), zeehonden, pinguens (hoiho’s) voor je voeten en een 1 op 1
confrontatie met zeeleeuwen (en dit waren nog wel jonge beren).
Tinus ook in Dunedine (echt een leuk stadje) kun je heeeerlijk een subway
nuttigen in het park.

Toen een bezoekje aan Christchurch (en gelijk 2 dagen langs geweest bij Lia
de nicht en familie) De treinreis gedaan over de Southern Alps (van
Christchurch vv Greymounth) en natuurlijk nog 3 Walvissen geenterd in
Kaikoura. Tjong wat was dat een machtig gezicht om te zien. Kippenvel!

Natuurlijk hebben we nog meer gedaan, maar…. we zijn alweer ons papiertje
vergeten met aantekeningen. dus… helaas voor jullie

Uiteindelijk zijn we via 6 kg (a NZ$ 15) te zware belading terecht gekomen
in melbourne (Australie) en op ‘t pontje naar Tasmanie. (Heerlijk gegeten
op deze cruiser. Het slapen was wat minder door al het gehobbel en gerol
door ‘t ruige weer. (leuk!)

In Tassie begonnen in Stanley. En een beetje uitgehuild. We missen onze
Camper. Tjonge wat is het creperen in een Toyotacorola automaat. We zijn
echt verwend! Zo’n campertje is echt werelds en geeft je alle vrijheid.
Geen geneusel van het regelen voor een slaapplaats. Voor ons niets anders
meer. We kijken daarom nu alweer uit naar volgende week als we weer in een
campertje rijden.

Daar in stanley (alweer) mensen ontmoet die al jaren in hun campertje wonen
en gewoon australie rondrijden.. Ze zaten te vissen in ‘t azuur blauwe
water in de haven met … kipfile. En Vangen!!!.
Het is wel grappig,je komt uiteindelijk steeds weer die (en andere)
bekenden tegen op je reis rond het eiland. Via Stanley geslapen in Rosebery
(Gatver wat was dat hok vies brrrr). Rosebery is een echte mijn stadje goor
goor en goor. Daarna geslapen in Strahan. En daar de eerste bush track
gelopen. En… familie Van Schaik…. we hebben het echt te pakken. Vanuit
Strahan naar Cambridge (Hobart) en onderweg ook nog eens 4 tracks gelopen.
Als je van de natuur, rust en uitgestrekte gebieden houdt……. Als hier
geen prijsfoto’s tussen zitten dan weet ik het niet meer. Een must om ze te
doen (die tracks)

In Hobart een tour gedaan in de chocolade fabriek van Cadbury en…. We
zitten nu nog! van de buit te snoepen. Handen vol konden we (en hebben we
natuurlijk ook gedaan; we zijn niet voor niets Nederlanders) proeven en
meenemen. Ook nog een heuse sneeuwstorm meegemaakt op Mount Wellington
(1200 meter boven zeespiegel)

Toen twee dagen Port Arthur (hier zijn toen alle crimmies van Groot
Britannie naar toe verscheept) Site bezicht en een track gedaan bij de Coal
mines (als je als crimmie nog slechter kon luisteren in Port Arthur werd je
deze kolen mijn ingestuurd).

Uiteindelijk zijn we in Bicheno terecht gekomen en hebben daar gisteren een
track van 5 en een half uur gelopen in Freychenet National Park (Wineglass
bay en verder). Nu dus even rust en misschien even vissen (met kip) of nog
een korte track hier net boven Bicheno.

Groetjes allemaal en tot de volgende keer. Dan vanaf het mainland

John & Lia

    Ons motto:
       “Beter een slechte dag op het strand
        dan een goede op kantoor.”

Voor de vroege vogels onder ons…Tinus we zijn nu in queenstown.
We zitten achter een super de lukse PC met high speed internet…
Geloof je het zelf 🙂
Dat kan dus niet aan de andere kant van 500 km berg, of we hebben weer eens
de verkeerde uitgepickt; net zoals altijd de verkeerde rij in de supermarkt
Dus GOT@##$@ weer geen pictures. Sorry
Geloof me. Echt we hebben genoeg fotootjes gemaakt. Gelukkig hebben we een
portable Harddisk bij ons alleen is ie maar 20 GB en we zitten nu al op +/-
5 GB (ongeveer 2500 files) dus er moet allicht wel 1 fotootje gelukt zijn
:))
Ok wat hebben we na wellington gedaan….
Eerst natuurlijk de snelle catamaran naar de overkant. Slecht weer en een
golven maar eenmaal over de helft hebben we zelfs een fotootje van de
laatste wolk gemaakt !
Alleen maar zon.
Vanuit Picton naar Havelock gereden en daar daar de commerciele postboot
genomen door de pelorus sound. We hadden al de sound daarboven gezien met de
overtocht (the charlote sound). Die Sound Zijn echt mooi. Net of dat er een
heel berglandschap is ondergelopen…. En prima weer.
Omdat Havelock en omgeving de kapital of the green mossellen is hebben we
natuurlijk in de haven deze dingen gegeten.. Jemig wat een knoeperts, en
…. we lusten niet eens die hollandse 🙂
Ok uiteindelijk heb ik (lia moest ze echt niet toen ze ook nog een krapje er
in zag zitten) ze alle 6 maar alleen opgegeten. Maar ik kan jullie zeggen…
Ik vond ze niet te vreten. Gelukkig had ik nog een 7ende als reserve :)))
Oke toen naar….. we hebben geen kaart bij ons en ook onze hersens lijken
soms wel of ze op vakantie zijn …… Oh ja toen zijn we via Nelson naar
Keiteriteri (abel tasman National park) gegaan.
In Charleston (bij nelson) nog 2 brouwerijen bezocht (oke alleen de shop) en
natuurlijk biertjes gekocht.. Bier is nl nodig tijdens het bereiden van het
eten. Nee Joh, niet voor het eten zelf… voor de kok!
Oke daar dus in een heel klein pantje maken ze bier, limonaden, sterke
drank, etc etc en alles kan je kant en klaar kopen of…. alleen de
onderdelen (siroop, alcohol) En wat ze daar hebben !!!! Gewoon 21 tapkranen
met bier rechtstreeks uit het 12000 liter vat (HANS, dit wil ik ook… ) en
daar kan je dus gewoon je eigen (schone) fles vullen Of een 2 liter petfles
van hun kopen.
In Abel tasman gezeekajackt + gekazeild (= met een groepje kajakken
gezeild).
Daar hebben we de eerste kennismaking gehad met de sandflies!
En iedereen verteld nogwel dat ze daar in NZ geen gevaarlijke beesten
hebben…
MIS we hebben er nu nog steeds last van  Elke prik (gevoel van een injectie
naald) geeft 5 dagen jeuk. Zo erg dat je bloed onder je nagels hebt.
Ach, volgens de Maori’s is het zuider eiland ook niet alleen van de
mensen… daarom bestaan de sandflies.
Nog enkele ander maori tektsten “TINA” en “TAI KEY AIR”
Na Abel tasman NP hebben we de gehele west kust afgereden (grappig dat je
ook nergens GSM ontvangst hebt) via, … tja dat weten we dus niet meer….
in iedergeval een grot bezocht met glimwormen, pannekoeken gegeten bij de
pancakerocks (toen begon het weer te een beetje te regenen…. we waren tot
onze onderbroeken nat ondanks de poncho’s)
Zeer veel natuur gezien (Tja als je daar van houdt dan zit je echt goed op
het zuideiland. Ook nog de Weka gezien, ach dat zegt jullie toch niets:)
Maar voor iedereen die er nog niet geweest is… het is jammer dat je niet
overal kunt stoppen.. mooie kustlijnen met begroeide ‘tropische’ regenwouden
Ohja in Franz Josef hebben we ook nog de Frans Jozef glacier beklommen…
Ook weer 1 GB aan Foto’s genomen Echt mooi en goed voor je spieren!! Nog ff
en we komen afgetraind terug :)))
Wat we hier gaan doen is nog even vraag…. we weten het nog niet
De Stad (?) valt ons wat tegen het lijkt erg veel op een (voor diegene die
er geweest zijn) een soort Valkenburg.
Oke, afsluiten (krijg een harde reet van deze karaoke stoelen)
“KIA ORA”
John & Lia
    Ons motto:
       “Beter een slechte dag op het strand
        dan een goede op kantoor.”
PS we weten nu echt dat het een goede keuze is om in je ‘jongere’ jaren een
reisje te maken…
Gisteren zagen we een senioren echtpaar uit een ouwe lullen busje stappen.
En hij moest van haar een foto maken met als achtergrond  lake wanaka +
bergen…
Ooit weleens een parkinson patient een steady shot zien maken?…
Komisch 🙂 maar ook weer gelijk zielig 🙁
Maar ze waren wel in een heel mooi land !