Het is alweer avond; 17 juni. Het lijk wel of de tijd steeds sneller gaat. Nu gaat de zon hier al om 17:30 onder en is het om 18:00 pikkie donker. En wij kunnen nu weer iets moeilijker uit bed komen ivm de kou. We hebben vanochtend weer ons kacheltje (lees: gaspitjes) aan gehad; yeap het is hier echt winter. En we zijn al weer een beetje met de terugreis bezig. Eergisteren hebben we voor de laatste keer grote inkoop gedaan en vanaf nu mogen we geen nieuwe etenswaren meer kopen (buiten brood, melk, o.i.d.) en zijn we genoodzaakt alles wat we nog hebben op te maken. Nog geen 200 km en we zijn weer in Perth.
Na onze overnachting in Ellendale Pool (een soort dagrecreatie zoals wij ze in NL kennen, maar dan is hier een overnachting geoorloofd) zijn we naar Coalseam Conservation Park gereden. Hier is de aller eerste ‘steen’kool van West Australië gevonden. Uiteindelijk bleek de hoeveelheid te weinig en de kwaliteit te slecht, maar het is een mooi en heel rustig park.
Tijdens onze vakantie mag Tim (onder mijn toezicht) de camper op de campings besturen. De laatste dagen (en ook in Cape Range NP / Exmouth) waren dat voornamelijk dirt roads (niet geasfalteerde wegen). Sinds Ellendale Pool neemt hij al aan dat als het een dirt road is het voor hen stuurtijd is :). Dus ook in Coalseam CP heeft hij alle dirt roads gehad. Het reistijd tussen de verschillende park onderdelen duurt hierdoor dan ook wat langer en we hebben dan ook in dit park overnacht. In dit park staat geen stalen bus met enveloppen waar je op eerlijkheidsbasis het overnachtinggeld moet in doen, maar zou deze opgehaald worden door de ranger. Die hebben we echter niet gezien dus dat was weer een goedkoop nachtje (anders wel 12,- hele dollars).
Zulke parken doet gewoon pijn aan je oren. Je hoort echt helemaal niets! Alleen af en toe de wind en de vogeltjes. !!! AWESOME / GEWELDIG !!!
Even voor Geraldton lijkt het of je opnieuw (net als in de omgeving van Newman en Karijini NP) op de oude bodem van de zee rijdt. Overal zie je oude kliffen van wat ooit eens de kust lijn moet zijn geweest. We rijden op/in het Victoria Plateau. Dit gebied was in het hele verre verleden inderdaad onderdeel van de zeebodem en door water daling en grondstijging in combinatie met erosie heeft het op sommige plaatsen een dramatisch (mooi) landschap gecreëerd. Het merendeel van dit Plateau heeft een zeer vruchtbare (rode) grond en is daarom uitermate geschikt voor landbouw gewassen als diverse graansoorten (we zitten weer aan de bovenkant van de Wheatbelt regio). We slapen nu op een camping van de shire (gemeente/buurdschap) van Moora. Kosten voor een powersite is hiet $21,- inclusief gratis wassen en drogen. En het is voor het eerst hier in Australië een wasmachine die op heet kan wassen! Gemiddeld kost een wasje $3,- en een droger ook $3,- . Lia doet 2 wasjese ne droogjes). Morgen weer naar New Norcia (voor een vers donker gebakken klooster vruchten brood) en via Bindoon naar Perth. Lia heeft echter alweer 2 hikes ingepland van +/- 2 uur stuk om het ‘Perth’ moment zolang mogelijk uit te stellen :).
Eenmaal in Perth hebben we ook deze laatste week alweer helemaal ingeplant.
Er is hier in (WA en) Perth nog genoeg te doen!
Aangekomen in New Norcia hebben we na het kopen van een fruit brood heerlijk in het zonnetje op het terras van het oude hotel een cuppa genuttigd. En een sixpack abdijbier van 7 procent gekocht waarvan ik nu (22 juni) de laatste aan het opdrinken ben.
Nog voor Bindoon gaat het zo hard regenen dat de riten wissers het niet meer voor kunnen werken. Dus geen hikes meer, maar direct naar Perth. Als we al een tijdje op de camping staan (het is weer droog) komt er nog een KEA Camper aan. Het blijken ook Dutchies te zijn. Diederik en Annelies met hun kinderen hebben er net 5 weken opzitten en (vanuit Melbourne naar Darwin en dan naar NZ en weer naar Cairns) hebben nog… 4 maanden tegoed! Ze zijn goed bezig!! Daphne van bijna 4 en Isis van bijna 2 zijn de perfecte speelmaatjes voor Tim en Ian. Het klikt meteen. De volgende dag zijn we (omdat het nog steeds knipperlicht regent) met z’n alleen wezen zwemen. Na wat kampeerspullen ruil (gasfles, glaswerk tafel elektrakabel , e.d.) en verschillende reistips zijn ze gisteren weer verder gegaan. We hebben 3 heerlijke avonden gehad in hun camper en de kids vonden het allen jammer dat elkaars vakantiewegen weer de andere kant op gingen. Gisteren hebben we een cuppa gedaan bij Sue en Ivan en donderdag zijn we bij ze uitgenodigd voor een echte Ozzie lunch. En vandaag hebben we zonder een enkele regen druppel (het was gewoon weer lekker) de Perth Zoo bezocht. Een klein, maar leuk dierentuintje.