Zondag 12 april.
Gisterenavond was het een gevecht van jewelste. Nadat de jongens heerlijk gingen slapen dachten wij even van ons thee te genieten, maar al gauw hoorden we gezoem; een mug. En nog een. En nog een. En nog een. En nog een. En nog een. En nog een. En nog een. We hadden toch alles dicht gedaan? Waren ze dan allemaal vanmiddag naar binnen geslopen toen de deur openstond? Na een half uurtje dachten we ze allemaal gehad te hebben, maar het leek wel of er steeds meer kwamen. Zoeken, zoeken in alle gaten en hoeken en ja hoor, we hadden het lek gevonden en ook gelijk waar de werkelijke tocht in mijn nek vandaan kwam; de dakluifels! Wij dachten dat we ze elke keer goed dicht hadden gedaan, en dat was ook zo, maar ze staan eigenlijk gewoon altijd open! En dus komt de wind er gewoon doorheen net als die muggen. Gelukkig zit er nog wel een hor voor dachten we. Alleen jammer van het grote gat dat er in het hor zit omdat daar het mechanisme zit waarmee het dakluifeltje open en dicht kan. En daar komen ze dus onze hut naar binnen, grrrrr. Gelukkig hadden we in het begin van de vakantie al duckttape gekocht voor de ‘ventilatiegaten’ van de deur en voor de koelkast. Tapen dus en weer jagen. Toen we naar bed wilden, konden we weer op jacht. In de douche/wc cabine zit ook een groot gat voor de ventilator. Dus weer tapen en jagen.

Na een wat onrustige nacht hebben we na het ontbijt de jacht voortgezet. Blijkbaar hadden we ze toch nog niet allemaal te pakken gehad. Hilarisch ochtendgymnastiek met Tim als jacht instructeur en pa en ma (met natte tissues) als kanonniers. Zelfs Ian vond alle commotie lachwekkend. Uiteindelijk kwamen we er achter dat op het bovenbed de 2 raampjes alleen gemonteerd waren in de ‘buitenmuur’ en je gewoon tussen de binnen- en buitenmuur kon kijken. En daar (tussen de open spouw) hadden de muggen zich verstopt en kwamen mondjesmaat te voorschijn. Die dag hebben we 3 walks gedaan en bij thuiskomst nog wel een mugje of wat plat geslagen. Volgens onze schatting waren het er uiteindelijk wel 70+ die we naar de andere wereld geholpen hebben. Verbazend en tegelijkertijd gelukkig was er niemand van ons geprikt.

Omdat we genoeg muggen gezien hadden zijn we 2^de paasdag wakker geworden op een andere DOC camping. En daar hadden we helemaal geen last gehad van muggen o.i.d. Ook daar hebben we weer 3 hikes gedaan. Al met al waren de paasdagen lekker relaxed incl. uitslapen, voetballen, plakken/knippen, abc spel, filmpje kijken boekie lezen en veel stilte. Op weg naar het plaatsje Coromandel hebben we, omdat we geen chocolade paaseitjes hadden tijdens de Pasen, onszelf maar weer eens getrakteerd op een Tip Top ijsje :).

Maandag 13 April, vroeg op om met het eerste treintje van ‘Driving Creek Railway’ mee te kunnen. Dit kleine treintje op smalspoor is gemaakt door een pottenbakker. Deze pottenbakker had een stuk berg gekocht waarvan hij de aanwezige klei gebruikte voor zijn klei kunsten. Om deze klei uiteindelijk makkelijk naar beneden te krijgen besloot hij daarvoor een treintje te gebruiken/bouwen. Het is allemaal wel een beetje geiten wollen sokken gebeuren (een grote bende), maar het treintje is echt een aanrader! Daarna via de 309 naar Whitianga. De 309 is een 14 kilometer onverharde smalle weg waar je onderweg een aantal attracties en walks kunt doen.

Onderweg naar 1 van die attracties (Waiau Waterworks) was er een opaatje die nogal op het midden van de weg bleef rijden. We konden ‘m nog net ontwijken, zonder in het ravijn te storten. We hadden echt het geluk dat net op dat punt een houten ‘vangrailtje’ stond…. De camper daarentegen heeft nu wel over de gehele linker zijkant een kleine beschadiging…. Pfffff was ons dat ff schikken!!

Oh ja die Waiau Waterworks…. da’s echt een afrader. Het moest een soort attractiepark zijn waarbij alle attracties iets met water te maken hebben. Uiteindelijk is het gewoon een dure dagrecreatie (iedereen neemt z’n eigen BBQ vlees e.d. mee, en de kinderen kunnen spelen in de speeltuin met aangrenzende kreek) en de ‘attracties’ die er staan, zijn aan vervanging toe. Tim heeft zich vermaakt in de zandbak en met enkele waterdingetjes. De waterkannonen waren daarvan het leukst. We hadden het dus redelijk snel gezien en hebben onderweg dan ook nog een walk kunnen doen naar 13 Kauri bomen van slechts 600 jaar oud. NZ heeft het er vroeger vol van gestaan van deze bomen met leeftijden van plus 2000 jaar. Maar kappen voor goud en planken in de 19^de eeuw, heeft er voor gezorgd dat er slechts nog enkele jonge oudjes over zijn. En die zijn dan ook een echte attractie; machtig mooi om te zien!

Dinsdagochtend hoorde we dat Hot Water Beach pas weer leuk zou worden om 15:30. Bij Hot Water Beach in de buurt van Whenuakite kun je 2 uur voor en 2 uur na laagtij een kuil graven op het strand waarna deze zich vult met warm water; je eigen hot water pool! Omdat we ons nu niet zagen liggen op het strand (het is perfect weer, maar wat ons betreft nu niet echt strand weer) en onze vakantie bijna ten einde is, hebben we besloten om dit maar over te slaan.

Tijdens onze eerste vakantie naar NZ 5 jaar geleden hebben we ivm tijdgebrek en keuzes Coromandel Peninsula bewust overgeslagen. Ons verwachtingen mbt Coromandel Peninsula waren o.a. daardoor hoger dan wat we uiteindelijk gezien hebben. Hoogst waarschijnlijk zijn de mooiste plekjes te vinden in de Mercury Bay Area en boven Coromandel Town; daar waar we met ons huurvoertuig niet mogen komen. We zijn natuurlijk al erg verwend en durven dan ook wel te adviseren dat als je te weinig tijd heb om Coromandel Peninsula te zien, maar toch wel bounty stranden wilt ervaren, je gewoon de oostkust (wel van die snelweg af) naar boven moet pakken vanaf  Whangarei. Toch willen we Coromandel Peninsula eens bezoeken wanneer het echt strandweer is en met een voertuig die ook het bovenste deel mag berijden.

Woensdag, donderdag en vrijdag hebben we heerlijk gerelaxt bij Miranda hot pool(s) Holiday Park. Een relatief duur Family Park, maar met ons gratis 10% kortingskaart en het feit dat het een echt kwalitatief caravanpark is, de juiste prijs/kwaliteitsverhouding. Denk daarbij aan een lekker zonnetje en een heerlijk thermaal pool, dan heb je niets meer nodig. Het aangrenzende (beetje oud) Miranda hot pools (aparte intree maar met camping korting) is met een heerlijk groot thermaal zwembad, een 41 graden sauna pool, diverse privé spa’s, warm babybad, springkussen en picknickweide met BBQ’s. Lekker en leuk voor een keertje, maar als je overnacht op de camping niet echt een must. Maar moet je ‘t wel gewoon en keer gezien/gedaan hebben 🙂

Tot later