Short English text will follow soon.
—————————-

Op onze reis hebben we ook een GPS ontvanger mee genomen. Je heb er niets aan, maar het is gewoon een leuk hebbedingetje. De coördinaten die dat ding ontvangt kunnen gekoppeld worden aan de foto’s die we nemen. Dus best geinig als je dan de foto’s opent en deze gekoppeld zijn aan Google Earth. Hier zijn wat GPS resultaten.

Breedtegraad:              Lengtegraad:                Bestemming:

Z 12 51’ 56,2’’           O 132 48’ 52,5’’         Nourlangie Rock
Z 13 12’ 49’’              O 132 48’ 37,2’’         Jim Jim Falls
Z 13 16’ 40,1’’           O 132 49’ 20.8’’         Twin Falls
Z 14 18’ 45,2’’           O 132 25’ 22,9’’         Katherine Gorge
Z 15 36’ 49,1’’           O 131 8’ 18,6’’           Victoria River Roadhouse
Z 15 33’ 57,7’’           O 130 22’ 4,6’’           Gregory’s Boab tree
Z 15 45’ 50,3’’           O 128 45’ 6,7’’           Mini Bungle Bungle; Kununurra
Z 18 6’ 21,4’’             O 125 42’ 09’’            Geigie Gorge; Fitzrooy Crossing
Z 17 21’ 2,9’’             O 123 40’ 8,7’’           Prison Boab tree; Derby
Z 17 55’ 52,9’’           O 122 12’ 40,2’’         Cable Beach; Broome
Z 30, 40’ 41,3’’          O 117 11’ 10.8           Tien-Tsin Lookout; Cossackz
Z 22 10’ 46,1’’           O 113 51’ 34,9’’         Kurrajong; Cape Range NP
Zoek de plekjes eens op via een goede atlas of via Google als je wat tijd over heb.

We hebben eindelijk ook ons ‘lange vakantie’ gevoel weer terug gevonden. Niet dat we dat niet hadden, maar als er eenmaal een bepaalde rust in het lijf zit, dan ervaar je alles heel anders. ’t Is moeilijk uit te leggen, maar ik kan je verzekeren… het is weer een geweldig gevoel!

Echt uitgeslapen zijn we nog niet. Tim gaat rond 19:00 uur naar zijn bed boven de cabine en 2-3 uur later gaat pa er bij liggen en ma ligt beneden op de bank. Alle indrukken zijn voor Tim blijkbaar dusdanig dat hij ’s nachts wel een keertje heel hard PAPA of MAMA roept (zijn we natuurlijk wakker ?) en daarnaast rolt ie het hele bed (2.10 * 180) door en dan heb ik regelmatig een been of arm in m’n nek ? en zo rond 7:00 is ie weer up en running. Dan heeft ie heerlijk geslapen en gaat ie z’n vader en moeder wakker maken.

Op de campground Kurrajong in Cape Range NP is het leven best wel zwaar: wakker worden, ontbijten, zonnebrand smeren, naar het strand (zandspelen, snorkelen, zwemmen,vissen), lunchen, slaapie doen (Tim…), weer naar het strand (zand spelen, snorkelen, zwemmen, vissen),niet het biertje met stubbyholder vergeten voor de zonsondergang, avondeten, Tim naar bed, foto’s bekijken oid en dan ook maar naar bed. Hard werken dus 😉

Okay, we hebben ook nog 2 glasbodemboot tours, een gorge tour gedaan en ik ben nog even 2x wezen duiken. Een keer 1 dag (2 duiken) op het Ningaloo Reef zelf en 1 dag (2 duiken) bij de Muiron eilanden. Alle 4 puik duiken! Heel veel nieuw spul (hard en soft koraal) gezien inclusief mijn eerste haai en Steve Irwin’s deadly Sting Ray (al had ik die ook al bij onze plaatselijke koraal plek op Kurrajong gezien!). Wat me wel opviel was dat het aantal vis per duiksite sterk verschilde. Bij de ene duizenden visjes van de zelfde soort (echt gaaf om daar in te zitten) en een overvloed aan andere soorten (groot en klein) en bij de ander duiksite slechts een handjevol in totaal. Maar zeker een aanrader als je hier toevallig bent. Zelf vond ik het af en toe wel een beetje saai, zo zonder Tim (en moeders ?).

Mocht je hier een keertje zijn en een glasbodem boot tour willen doen, sla dan diegene bij Bungedi beach over. Meeste van het koraal aan de kant van Exmouth city is zwaar beschadigd door de cycloon Vince in 1999 (?). Het is er wel mooi, maar niet te vergelijken met die bij Tantabiddi, die we gisteren (21 mei) gedaan hebben.

Op de Kurrajong campsite hebben we het vriendinnetje van Tim uit Fitzroy Crossing weer ontmoet. Best wel grappig om te zien dat, ondanks het een gigantisch land is, je elkaar op de een of andere manier weer tegenkomt. Op Kurrajong hebben we ook Ivan en Sue ontmoet. Zij hebben in de Swan Vally een consumptie druivenplantage en daar zijn we in juni uitgenodigd voor een meal. Dus die zullen we ook weer zien.

Het is hier de laatste 5 dagen behoorlijk winderig en de laatste 2 dagen is ook de bewolking dusdanig dat ook de zon er niet altijd meer is. Dus voor ons een optelsommetje om maar weer eens verder te gaan. Maar voordat we, via een nachtje in Exmouth, naar Coral Bay gaan, wilden we eerst nogmaals de nostalgie van de afgelopen grote vakantie opsnuiven bij Yardie Homestead Caravan Park Exmouth ; Home of serious fishermen. We hadden gelezen dat er een nieuw management was en we wilde wel eens zien hoe het een en ander veranderd was.

De vorige eigenaar was met z’n geit op z’n crossmotor verder gegaan en de nieuwe eigenaren hebben de boel eens netjes opgeruimd en de sanitairvoorzieningen goed opgeknapt. ’t Is gewoon leuk om te vergelijken. Bij aankomst zagen we dat er ook een campingkapper is (met senior prijzen) dus die hebben we gelijk maar opgezocht. De vrouw des huizes (Dawn) is de kapster en de man des huizes (Arie Bijl) is de serious fisherman. Arie is met z’n ouders in 1953 naar Australië verhuist en vond het dus leuk om weer eens een poging te doen om Dutch te praten. En binnen 2 minuten hadden we 1 vierde deel van Arie’s Spanisch Mackrel (+/- 1.4 meter lang) in een plastic zakje. Arie vindt het heerlijk om te vissen, maar houdt zelf niet zo van … vis. Tijdens het millimeter scheren van Tim en mij werden we voorzien van drank en (door de buren) Arie’s gerookte spaanse makreel (een delicatesse!). ’t Was een gezellige avond.

Vanmorgen (net voordat we weg wilde gaan) kwam Arie nog even een praatje maken en stelde voor om nog een paar dagen te blijven zodat ik met hem mee kon voor een dagje zee vissen. Dat hebben we dus maar gelijk geregeld. Als alles meezit gaan we morgen grote vissen vangen.

Deze vakantie hebben we meer contact met de Ozzies dan de vorige keer. Dit komt in de eerste plaats door Tim (de charmeur) en in de tweede plaats door het feit dat we vaak langer dan 1 dag op een camping blijven. De meeste Ozzies die hun eigen land bekijken doen dit vaak voor een lange tijd. Door het feit dat ze de kinderen thuis les mogen geven (dus geen schoolplicht zoals in Ned) hebben ze de mogelijkheid om maanden lang rond te toeren. De ouderen (zeg maar gepensioneerden) hebben vaak hun huis e.d. verkocht en bezitten nu alleen nog een 4WD, boot en caravan en hebben dus alle tijd van de wereld. Sommige zitten maanden op dezelfde camping en/of zijn al jaren onder weg. Andere grijze nomaden zitten in de winter 4-6 maanden op de zelfde camping en de andere 6-8 maanden thuis in het zuiden.

In ons vorig verhaaltje had ik het over een grote vis en octopus…. Foto’s staan nu wel op de site ?

Tinus waar blijven nu die tvt-tjes van je? Hier een tvg-tje( tip van goes)

Bij gebrek aan wasknijpers gebruik je toch gewoon de broodzak klipjes (moet je ze wel vanaf de eerste dag bewaren)

Tim vindt alles leuk en heeft een ijzersterk geheugen. Soms begint ie zomaar eens over iets dat we enkele weken geleden gezien/gedaan hebben. Ook alle opa’s, oma’s en Rakker is ie niet vergeten, net als alle workshop leden; incl. toppie boeoeoeoeoeoeoeoe !

Vissen gisteren was geweldig. Het weer was iets beter (af en toe zon) en de zee was heerlijk kalm. Samen met Arie en Lady (Arie’s hond) zijn we eerst buiten het rif en later binnen het rif wezen vissen. We hadden aardig wat (+/- 35) vis gevangen (> 30 cm en de mooiste kleuren) waarvan het merendeel weer werd aangesneden voor bait, een aantal hebben we teruggegooid (incl. de Travelly’s van over de 60 cm) en alleen de lekkerste vis hebben we gehouden. Het was een geweldige dag met Arie!

De dag daarna zijn we rechtstreeks naar Coral Bay gereden. Dit hadden we al een keertje gezien en maar overgeslagen omdat het toen echt niets was. Nu zie je dat beide campings en de enige echte straat radicaal zijn opgeknapt. En ze zijn nog steeds druk bezig. Over een jaar of 10 is het een echt dorp geworden. Het snorkel gebied ligt redelijk ver weg van het strand (+/- 100 meter) voorbij de vaargeul op redelijk diepte (+/ 5 meter) en in het gebied waar alle andere bootjes ook mogen varen. Bootjes en snorkelaars moeten op elkaar letten.

Het grappige was dat ik op het zand gedeelte (50 cm diep) vanaf het strand meer vis gezien heb dan op mijn snorkel tour. Coral Bay vind je leuk of niet.

Helaas trok ook hier de hemel dicht wat niet bevorderlijk is voor ’t strandleven. Dus op naar de volgende plek Quobba. Daar zouden ze blowholes hebben en weer een bush camping aan ’t strand. Het omrijden (100 km) was zeker de moeite waard, alleen… nu kwam er uit de bewolking ook nog echte slag regen ? dus geen stop-over op de camping aan het strand, maar direct naar Carnarvon (spreek uit als K^na-von).

Bij Carnarvon is ook de steenbokskeerkring. We hebben dus de tropen weer verlaten ? en dat hebben we vanmorgen ook gemerkt. Alles was klam en we hebben zelfs even onze fleecetrui aangehad, maar….. alle bewolking was weer weg en de zon staat weer hoog aan de hemel! Straks gaan we met ‘t (Thomas) treintje de 1 mile jetty op. We hebben net geluncht bij deze (wat roestige) Ozzie attractie en Tim doet nu even z’n middagdutje (hij was al om 6 uur wakker)

[Klik hier voor een diavoorstelling]

De 1 mile jetty en alle andere roestige ‘musea’ stukken zijn leuk om te doen/bekijken als je tijd zat heb, maar zeker geen must have. Tim heeft zich in ieder geval heerlijk vermaakt en wij hebben weer van de zon genoten.

Na een bezoek aan de Man to the Moon OTC telecom disk (die Ozzies zagen de beroemde maanlandingen eerder dan de Yankees, zijn we toch maar naar Monkey Mia gereden.

In Monkey Mia kun je de fameuze dolfijnen voeren, We hadden dit de vorige keer ook al gedaan en vonden het toen eigenlijk ook niet die extra 320 km waard. Alleen alle andere attracties als lookouts, shell beach, stromatoliten by Hemming pool e.d. zijn echt iets wat wij de moeie waard vinden. En nu er ook nog enkele nieuwe attracties bijgekomen zijn dachten we … ach laten we maar gewoon ff daar kijken.. Uiteindelijk vond Tim de dolfijnen leuk, maar de Pelikanen beter ?. Na dit alles op naar Kalbarri.

Kalbarri is ook voor ons iets nieuws. In Port Hedland we waren door een Ozzie Familie getipt dat het daar leuk was voor de kids omdat ze re een zeepaardjes kwekerij, touch aquarium en een papagaaien park hebben. En inderdaad, ze hebben het allemaal. De Papagaaien park is zeker de moeite waard voor een paar uurtjes, de rest is leuk om te zien, maar na 15 min heb je het wel gezien.

[Klik hier voor een diavoorstelling]

Het allermooiste is Kalbarri zelf! Gewoon een leuk dorpje aan de monding van een bijna droge Murchison rivier (die enkele maanden geleden door de 6 cyclonen hoger in ’t land weer eens liet blijken dat hij de baas is). Prachtig plekkie en…elke ochtend worden de aanwezige pelikanen gevoerd; kaassie voor Tim. Gisteren 1 visje en vandaag heeft ie 3 visjes bemachtigd en gevoerd. Nog ff en Tim wordt de plaatselijke attractie ? Dit weekeind is er ook nog een Crayfish ‘festival’. En gezien de lol van het vissen op de jetty (aanlegsteiger) en het weer, ’s nachts koud en overdag 30 graden (met sinds gisteren 1 grote rook wolk aan de lucht van de gecontroleerde brandjes in het Nationale Park, zitten we hier nog wel enkele dagen.

Life’s good,
John, Lia & Tim